เรื่องเล่าสำหรับ ... IRON883 คันแรกของผม

[หนึ่ง883]

     วันนี้ Iron883ของผมได้เพื่อนใหม่อีกแล้วครับ เจอกันโดยบังเอิญมากๆ(พอดีพี่ๆเพื่อนๆจอดแวะเติมน้ำมัน ก็เห็น Night rod จอดตรง seven) และเป็นทริปแรกที่ขี่เป็นกลุ่มด้วย ... ดีใจมากๆและยินดีที่ได้รู้จักอีกครั้งนะครับน้องการและ Night Rod สวยมากๆ 
 
 
      ผมยังจำครั้งแรกที่ผมออกทริปขี่เป็นกลุ่มร่วมกับพี่ๆเพื่อนๆได้เป็นอย่างดีครับ ... เมื่อได้ย้อนมามองดูน้องการแล้ว ขอชมแบบตรงๆเลยครับว่า น้องการไม่ธรรมดาจริงๆ แบบที่พี่นันว่าไว้เลย "ใจเกินร้อย" ครับ และก็หวังว่า เราคงจะได้ขี่เล่นด้วยกันอีกนะครับ ยังไงแล้วถ้าพี่ๆเพื่อนๆขี่ใกล้ๆรัศมีของทุ่งสง เดี๋ยวค่อยโทร.ชวนอีกนะครับ อิอิ
 
 

 

[หนึ่ง883]

     พื้นถนนช่วงเวียงสระ-สุราษฎร์ ทางเป็นหลุมบ่อเยอะมากๆครับ หลังจากได้พา Iron883 ไป-กลับเส้นทางนี้แล้ว ทำให้ผมสามารถที่จะยืนบน forward control ให้ก้นลอยได้แบบสบายๆแล้วครับ อิอิ ... ต่อไป Iron883ของผม ไม่กลัวหลุมอีกแล้วครับ 555+++ 
 
 
      พอเข้าถึงตัวเมืองสุราษฎร์ พี่ A มาแชลของทีม ก็ให้พวกเราจอดรถรอพี่ติเพื่อมานำทางต่อไปที่บ้าน ช่วงนี้น้องการก็ได้แลกเปลี่ยนความรู้กับพี่ๆ และคงได้ความรู้เกี่ยวกับการขับขี่ไปเยอะพอสมควร แบบนี้ต้องขอขอบคุณตุ๊กตาของ jj ด้วยนะครับ ม่ายงั้นน้องการคงได้วิชา censored ไป ... แต่รอบต่อๆไป ก็ค่อยๆมาเรียนรู้เรื่องที่มักจะพูดคุยกันในทริปและตัวตนที่แท้จริงของพี่ๆเพื่อนๆแต่ละคนนะครับ เพราะรอบนี้ถือได้ว่าเป็นภาพลักษณ์ที่เรียบร้อยสุดสุดแล้ว 55555++
 
 

 

[หนึ่ง883]

ลงรูปผิดครับ จริงๆควรจะเป็นรูปนี้ครับ อิอิ
 
 

 

[หนึ่ง883]

     นั่งรอไม่นาน พี่ติก็มาถึงและพาพวกเราไปที่บ้าน ตอนแรกก็เข้าใจว่าเป็นวันเกิดของพี่ติ แต่เห็นคนที่มางานแล้ว เจ้าของวันเกิดน่าจะมีอายุมากกว่าพี่ติแน่ๆ อิอิ สุดท้ายก็ทราบว่าเป็นวันเกิดของคุณแม่พี่ติ ... ยังไงก็ขอ Happy Birthday คุณแม่อีกรอบนะครับ แม่พี่ติอายุ 81 แล้ว ยังดูแข็งแรง และหน้าตาก็ยังสดใสมากๆ คราวหน้าถ้าได้ไปสุราษฎร์อีก ค่อยแวะไปขอเคล็ดลับของแม่ที่ทำให้หน้าดูอ่อนเยาว์นะครับ อิอิ 
 
 
      และผมก็ได้ไปเจอกับพี่ชาย เป็นพี่น้องแท้ๆกับพี่ติเลย ... ผมเป็นรุ่นน้องของพี่ชายสมัยที่เรียนเป็นแพทย์เฉพาะทาง สมัยก่อนมีเรื่องเล่าอีกมากมาย บู๊ๆทั้งนั้น อิอิ แต่พอมาเจอตอนนี้(น่าจะซัก 15ปีผ่านมาแล้วครับ) สภาพแวดล้อมที่ได้เจอกันอาจเปลี่ยนไป แต่ในใจลึกๆไม่เคยเปลี่ยนแปลง แบบว่าแค่มองตาก็รู้ใจจริงๆ 5555+++
 
 

 

[หนึ่ง883]

     หลังจากที่ได้ทำการทักทายสวัสดีคุณแม่และญาติพี่น้องของพี่ติสักพักใหญ่ๆ พอพระท่านฉันเพลเสร็จ พี่ๆก็ได้ชวนผมขึ้นไปบนบ้านเพื่อทำพิธีกรวดน้ำและทำบุญ ตอนแรกๆผมก็ขึ้นไปพอเป็นพิธี แต่พอได้ฟังพระท่านนี้สวด ผมก็รู้สึกสงบขึ้นมาทันที เพราะสำเนียงการสวดของท่านจะเยือกเย็น นุ่มนวล น่าฟัง ดูท่านนิ่งสงบและน่าศรัทธามากๆเลยครับ ... ต้องขอขอบคุณพี่ๆด้วยนะครับที่ทำให้ใจผมสงบไปได้ช่วงเวลาหนึ่ง อิอิ 
 
 

[หนึ่ง883]

     พอทำให้จิตใจได้สงบเย็นลงบ้างแล้ว ก็ถึงเวลาอาหารเที่ยงครับ ... ขอบอกครับว่า อร่อยมากๆ กุ้งเป็นกุ้ง ปูเป็นปู หอยก็เป็นหอยเลยครับ 5555+++ สำหรับท้องของผมแค่ใส่กุ้ง 1ตัว และปูอีก 1ตัว ก็เต็มท้องแล้ว (ขนาดไม่ได้กินมื้อเช้ามาด้วยนะครับ อิอิ) และต่อด้วยเฉาก๊วยเหนียวนุ่มจริงๆ สุดท้ายของขึ้นชื่อของร้านที่ขาดไม่ได้ก็คือ กล้วยหอมทอดกับเนย ตอนแรกคิดว่าขอบายเพราะเนื้อก้ามปูใหญ่ๆและเฉาก๊วยมาจ่อที่คอหอยแล้ว แต่พอได้ชิม ก็ไม่อยากบอกต่อเลยครับว่า ต้องมีลูกที่สองตามมาครับ .... อร่อยมากๆๆๆๆๆ 
 
 
      ปล.อาหารรอบนี้ ตอนแรกๆผมยังแปลกใจว่าทำไมมาเรื่อยๆ กินกับแบบบุ๊ฟเฟ่ เสิร์ฟกันไม่อั้นเลยครับ แต่พวกเราก็เต็มใจที่จะกินโดยไม่ได้ถามอะไรมาก เพราะทั้งหิวและอร่อย แต่พอเรียกเช็คบิล ปรากฏว่า มีใบสั่งมาจากบ้านพี่ติแล้วว่า ให้จัดอาหารแบบเต็มที่และเก็บเงินปลายทาง ... ต้องขอขอบคุณพี่ติและญาติๆทุกท่านมา ณ ที่นี้ด้วยครับ แบบนี้ต้องหาเรื่องขี่ไปกินอาหารทะเลที่สุราษฎร์กันบ่อยๆซะแล้วใช่มั้ยครับพี่ๆเพื่อนๆ? 55555+++
 
 

 

[หนึ่ง883]

     วันนี้อากาศตั้งแต่เช้า ก็ดีมาตลอดเลยครับ ช่วงทานอาหารเที่ยงจะเห็นได้ว่า แดดดีมากๆ แต่ถ้ามองไปบนฟ้าตอนนั้นก็จะเห็นเมฆดำๆอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล คิดในใจว่าต้องโดนแน่ๆ เลยได้แต่มองดูและยิ้มทักทายกันไว้ก่อน  5555+++ 
 
 
      ได้เวลาอันสมควร หนังท้องตึง หนังตาก็เริ่มหย่อน พวกเราก็เอาเสื่อมาปูนอนกัน เอ้ย! ไม่ใช่ครับ อิอิ ก็พากันกลับไปบ้านพี่ติอีกครั้งเพื่อร่ำลาคุณแม่และญาติๆพี่ติ รวมทั้งกล่าวขอบคุณสำหรับอาหารทะเลอร่อย สดและจัดเต็มให้ด้วย ... ก่อนจะเดินทางกลับ ภาพซึ้งๆที่พวกเราได้เห็นกันก็คือ พี่ตินั่งลงกับพื้นก้มกราบบนตักแม่ และแม่ก็ให้พรกับพี่ติ ให้อะไรพวกเราก็ไม่ค่อยได้ฟังกัน เพราะอึ้งกับภาพที่ได้พบเห็น แต่พอเกือบสุดท้ายได้ยินคำว่า ขอให้ร่ำขอให้รวย ทุกคนก็รีบยกมือไหว้รับพรกันเกือบไม่ทัน ขนาด jj ของเรายืนไกลๆ ยังได้ยินคำว่าร่ำรวยเลย ใช่มั้ยครับ jj? 55555+++ หลังจากนั้นไม่นาน พวกเราก็ได้เดินทางกลับ คราวนี้ได้เจอน้องฝนสมใจเหมือนกับช่วยประพรมน้ำมนต์ให้จิตใจชุ่มชื่นครับ เพราะเปียกแบบปรอยๆ พอพ้นช่วงทุ่งสงมา แดดดีทางดี ก็เลยซัดกับแบบมันส์จริงๆ อิอิ รวมทั้งมีอ.อ้วนและน้อง bat มารอรับที่ปั๊ม ปตท.ตรงรัตภูมิ แล้วขี่กลับหาดใหญ่โดยสวัสดิภาพทุกคันครับ
 
 

 

[หนึ่ง883]

     สำหรับอีกสถิติของ Iron883 ก็คือ การได้ขี่เป็นกลุ่มในระยะทางที่ไกลสุดครับ ไปกลับวันนี้ประมาณ 700km (ไม่นับรวมที่ผมพา Iron883 ไปเปลี่ยนถ่ายน้ำมันเครื่องที่ภูเก็ตนะครับ ... เพราะยังไม่ได้ขี่เป็นกลุ่มใหญ่แบบนี้ครับ อิอิ) 
 
 
      ตอนนี้ก็ผ่านมาประมาณ 6เดือนกว่าๆแล้วครับที่ Iron883 คันนี้ได้มาอยู่กับผม ... ผมสามารถพูดได้เต็มปากเลยว่า ช่วง 6เดือนที่ผ่านมานั้น ผมได้อะไรๆมามากมายซึ่งก็คงไม่ต้องบรรยายในตอนนี้นะครับ เพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่กล่าวมานั้นได้ถูกบรรยายไว้ก่อนหน้าในเรื่องเล่านี้แล้ว อิอิ และผมก็ยังจดจำไว้เสมอนั่นก็คือ เพียงแค่ Iron883 คงจะไม่ได้ให้อะไรมากมายแบบนี้ได้ ถ้าไม่มีพี่ๆเพื่อนๆ HDP พี่ๆเพื่อนๆที่ให้ผมได้มีโอกาสพา Iron883 ไปขี่ด้วย ผมได้เรียนรู้ทั้งเรื่องการขี่สองล้อและเรื่องอื่นๆที่สามารถนำมาปรับใช้กับชีวิตของผมให้ราบรื่นและมีความสุขได้เป็นอย่างดี และที่สำคัญก็คือ ผมได้กำลังใจ ได้การผ่อนคลาย ได้ความสนุก เหมือนกับเป็นการเพิ่มแรงกายแรงใจให้ผมได้กลับไปทำงาน ทำหน้าที่ที่ผมควรจะเป็นได้เพิ่มขึ้นอีกหลายๆเท่า และสุดท้ายนี้ที่ขาดไม่ได้เลยนั่นก็คือ การขอขอบคุณพี่ๆเพื่อนๆทุกๆท่านที่มีส่วนเกี่ยวข้องทำให้ผมกับ Iron883ของผมได้เดินทางมาถึงจุดนี้ได้อย่างมีความสุขและปลอดภัย ผมคงไม่สามารถที่จะเอ่ยชื่อพี่ๆเพื่อนๆทั้งหมดนี้ได้ แต่ผมก็หวังว่าพี่ๆเพื่อนๆทุกท่านก็คงจะรับคำขอบคุณนี้ไว้นะครับ เพราะผมเชื่อเสมอว่า คนที่มีหัวใจสองล้อด้วยกัน แค่มองตาก็รู้แล้วว่า เราคิดอะไรกัน และจะทำอะไรกันต่อไป ...... แล้วเจอกันทริปต่อไปนะครับพี่ๆเพื่อนๆ อิอิ
 
 

 

[Duikalon11]

  ดีใจกับพี่หนึ่งด้วยครับที่ได้อารัยๆหลายๆอย่าง มากกว่าที่คิดอีก น้องดุ่ยก้อเหมือนกันครับได้แบบประเภทว่าเข็มขัดสั้น (คาดไม่ถึง) หรืออีกนัยหนึ่งแบบว่าเข็มขัดยาว (เกินคาด) ตลอดเลยครับพี่หนึ่งทั้งเรื่องความรู้เกี่ยวกับรถ อุปกรณ์การแต่งหรือแม้กระทั่งลงมือทำเองบ้าง ช่วยพี่ๆบ้างครับ ขอให้พี่หนึ่งมีความสุข สนุกในการขี่นะครับ......  pray  pray  pray

[cvo_in the wind]

ดีใจครับที่ได้เป็นส่วนหนึ่งในบันทึกความทรงจำของIron883 
OKซึ้ง เกินคำบรรยาย
และขอบคุณ Iron883 ที่ทำให้เรามาเจอกัน
ขอบคุณมากครับ (จากใจจริง)
 pray pray pray 

[cops]

     สำหรับอีกสถิติของ Iron883 ก็คือ การได้ขี่เป็นกลุ่มในระยะทางที่ไกลสุดครับ ไปกลับวันนี้ประมาณ 700km (ไม่นับรวมที่ผมพา Iron883 ไปเปลี่ยนถ่ายน้ำมันเครื่องที่ภูเก็ตนะครับ ... เพราะยังไม่ได้ขี่เป็นกลุ่มใหญ่แบบนี้ครับ อิอิ) 
 
 
      ตอนนี้ก็ผ่านมาประมาณ 6เดือนกว่าๆแล้วครับที่ Iron883 คันนี้ได้มาอยู่กับผม ... ผมสามารถพูดได้เต็มปากเลยว่า ช่วง 6เดือนที่ผ่านมานั้น ผมได้อะไรๆมามากมายซึ่งก็คงไม่ต้องบรรยายในตอนนี้นะครับ เพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่กล่าวมานั้นได้ถูกบรรยายไว้ก่อนหน้าในเรื่องเล่านี้แล้ว อิอิ และผมก็ยังจดจำไว้เสมอนั่นก็คือ เพียงแค่ Iron883 คงจะไม่ได้ให้อะไรมากมายแบบนี้ได้ ถ้าไม่มีพี่ๆเพื่อนๆ HDP พี่ๆเพื่อนๆที่ให้ผมได้มีโอกาสพา Iron883 ไปขี่ด้วย ผมได้เรียนรู้ทั้งเรื่องการขี่สองล้อและเรื่องอื่นๆที่สามารถนำมาปรับใช้กับชีวิตของผมให้ราบรื่นและมีความสุขได้เป็นอย่างดี และที่สำคัญก็คือ ผมได้กำลังใจ ได้การผ่อนคลาย ได้ความสนุก เหมือนกับเป็นการเพิ่มแรงกายแรงใจให้ผมได้กลับไปทำงาน ทำหน้าที่ที่ผมควรจะเป็นได้เพิ่มขึ้นอีกหลายๆเท่า และสุดท้ายนี้ที่ขาดไม่ได้เลยนั่นก็คือ การขอขอบคุณพี่ๆเพื่อนๆทุกๆท่านที่มีส่วนเกี่ยวข้องทำให้ผมกับ Iron883ของผมได้เดินทางมาถึงจุดนี้ได้อย่างมีความสุขและปลอดภัย ผมคงไม่สามารถที่จะเอ่ยชื่อพี่ๆเพื่อนๆทั้งหมดนี้ได้ แต่ผมก็หวังว่าพี่ๆเพื่อนๆทุกท่านก็คงจะรับคำขอบคุณนี้ไว้นะครับ เพราะผมเชื่อเสมอว่า คนที่มีหัวใจสองล้อด้วยกัน แค่มองตาก็รู้แล้วว่า เราคิดอะไรกัน และจะทำอะไรกันต่อไป ...... แล้วเจอกันทริปต่อไปนะครับพี่ๆเพื่อนๆ อิอิ
 
 

เยี่ยมไปเลยน้องหนึ่ง ดีใจด้วยที่มีเพื่อนดีๆออกทริปกัน  ยังจำวันแรกที่สมัครเข้ามาว่าจะมีเพื่อนขี่รึปล่าวน่า อดเป็นห่วงไม่ได้สรุปแล้วได้ขี่ทุกอาทิตย์เลย ดีใจด้วยจิงๆ ว่าแต่จะเปลี่ยนใหม่หรือยังรถน่ะ 555 thumbsup police

[Mr.F (HATYAI)]

worship worship worship worship worship worship worship worship worship worship

[kong22]

สวัสดีครับ พี่หมอหนึ่งผมเพิ่งไปจอง 883 iron มาเมื่อวานนี้ครับ จาก power รถได้ประมาณพฤษจิกายน ไม่ทราบว่าถ้าผมจะเปลี่ยนมิดเดิล คอนโทรลเป็นฟอร์เวริ์ด อันไหนขี่ง่ายและควบคุมรถง่ายกว่ากันครับ สงสัยผมคงต้องเปิดไปไล่ดูจากหน้าแรกมาใหม่แน่เลย ขอขอบคุณที่เป็นinspiration ให้ครับ worship

[หนึ่ง883]

อิ่มกันทั่วหน้า กลับมาที่บ้านพี่ชินจังอีกครั้งเพื่อลากลับ ไม่มีภาพประกอบ ตากล้องพลาดโอกาสงามๆ (ต้องกลับไปสั่งสอนใหม่)
มีภาพประทับใจ ผมอยากเล่า
พี่ชินจังเข้าไปกราบแม่ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ที่ตัก แม่ลูบศรีษะเบาๆ อวยพรยาวมาก อวยพรเผื่อแผ่มาถึงพวกเราด้วย (แม่บอกว่าให้ร่ำรวย เจริญรุ่งเรือง
jj ยกมือไหว้ปุ๊บ อัตโนมัติ เลยครับ) คำอวยพรของแม่ที่คลอดและดูแลเรามาตลอด เป็นคำอวยพรที่ศักดิ์สิทธิ์มากกว่าสิ่งใดๆในโลกนี้เลยนะครับ
แล้วพี่ชินจังก็กอดแม่แน่นๆ ลุกขึ้นยืน พี่สาวของพี่ก็เรียกเข้าไปหา บอกว่า "ขอกอดที" พี่น้องกอดกัน ซึ้งจังเลย
กลับบ้านอยากกอดแม่บ้าง แต่แม่ผมเสียแล้ว เสียดายจัง ซาบซึ้ง มากๆ
ภาพที่เกิดขึ้นเป็นภาพธรรมชาติ ไม่มีนางเอก ไม่มีพระเอก ไม่มีการแสดง แต่เป็นภาพที่เกิดขึ้นจริงๆ ไม่ค่อยมีโอกาสได้เห็นเลยครับ
ซาบซึ้งมาก คุ้มกับการเดินทางไกล เกินคุ้มจริงๆครับ
ขอบคุณพี่ชินจังมากนะครับ ขอบคุณครับ pray

พี่นันเขียนซึ้งน้ำตาซึมเลย

พี่นันเขียน น้ำตาซึม ....... แต่ถ้า jj เขียน น้ำ censored กระจาย 55555+++

[หนึ่ง883]

ทริปนี้เป็นทริปที่เรียกว่ามันส์โครตแต่ละคันขับกันสุดๆ โดยเฉพาะพี่หนึ่ง ไปอ่านตำราเล่มไหนมาเกาะ jj ติดเลยโค้งไหนก็ไม่หวั่น เยี่ยมมากๆไม่เชื่อว่าพึ่งขับไม่นาน ไปเห็นครอบครัวพี่ติอีก ก็ประทับใจมากดูอบอุ่น ได้ทำบุญกับพ่อท่านด้วยยิ่งรู้สึกดีใหญ่ ขอบคุณพี่ติที่เลี้ยงอย่างดีมาก ขอบคุณ เบท พี่นัน ที่ให้ผมร่วมทริปให้ผมได้รู้จักเพื่อนๆที่หัวใจเดียวกัน ขอบคุณน้องซอที่ทำให้เฮียไม่ต้องกินแห้ว ขอบจากใจ

ไม่มีตำราไหนผมให้อ่านหรอกครับ jj ... ประสบการณ์ที่ได้จากการไปขี่กับพี่ๆเพื่อนๆนี่แหล่ะ ที่ช่วยสอนผมให้สามารถปราบ Iron883 ให้เชื่องได้อย่างที่เห็น อิอิ
ปล.ทริปนี้ครบรสจริงๆตามที่ jj โพสท์ไว้เลย แต่รอบนี้รู้สึกว่า jj จะได้รสชาดมากกว่าคนอื่นๆนะ 5555++