ลุยตะลอนเที่ยวไทยไปกันเรื่อยเปื่อย

[gangmunk]

กลับมาถึงบ้านที่กรุงเทพวันที่25/01 ที่ผ่านมารูปและความมันส์ สนุกสนานต้องรอคัดรูปด้วยเพิ่งจะว่าง
และวันนี้กลับมาถึงบ้านที่ อ.ขลุง แล้ว ค่อยๆทยอยลงและเล่าเรื่องราวทั้งฮาและไม่ฮา ซีเรียสด้วย ปนกันไป  :scared:  :yarr:

[gangmunk]

ทริปนี้ยาวไป 8วัน 7คืน เข้ามาเลฯทางด่านเบตงออกที่ด่านสะเดาเข้าไทย ทดลองทางถนนไฮเวย์ของมาเลฯเป็นไงบ้าง
หลงทางด้วย สนุกและเครียดไปในตัวของกินอร่อยวิวสวยๆเยอะ ที่ไม่ได้ถ่ายเนื่องด้วยกล้องพังหลังจากงานอิมเมอทัล
กล้องแกหมดอายุขัยทันที  :bouaaaaah: โชคดีมีกล้องสำรองไป ยังไม่พอถนนไทยภาคใต้โคตระเรียบกระแทกกระทั้น
ฝากระเป๋าเปิดขากล้องและอุปกรณ์ชาร์จต่างๆบริจาคไปเรียบร้อยรวมถึงกุญแจกับยาที่เตรียมไปด้วย
ไม่รู้อะไรดลใจให้เก็บกล้องสำรองไว้ที่กระเป๋าคาดเอวก่อนของจะหล่น ยังไงเดี๋ยวมาเหลากันเป็นตอนๆละกัน
รอบนี้ก็จัดไป 2,533 กิโลเมตรว่างั้น มาชมจุดเริ่มต้นทริปนี้กันก่อนเลยดีกว่าครับ   :yuush:


 ไปเจอพวกป๋าสายัณ์กลุ่มระยองโดยบังเอิญ


 นัดเจอพี่เฟี๊ยตแล้วก็ไปแว๊นกันแถวชะอำกันก่อนไปรวมตัวที่จัดงาน  :yum:




 เข้าที่พักเรียบร้อยด้วยความชุลมุน พี่เฟี๊ยตชวนไปไหว้พระ ผมจะขัดได้ไงเรื่องแบบนี้

 ก่อนขึ้น

 ครึ่งทาง พ่อหนุ่มน้อยทั้งหลาย เข่าอ่ออนซะละ




 พี่เคนแกขี้เกียจเดิน ขอเป็นเด็กเฝ้ารถอยู่ข้างล่าง




 ถึงข้างล่างพ่อหนุ่มทั้งหลายฟาดกะทิงแดงกันทันที รวมถึงเจ้าถิ่นด้วย  :grin:

[gangmunk]

หลังจากไหว้พระแล้วขี่วนไปมาพี่เอ๋แกนำผมตามไปไหนกันแน่ฟระ ไหนบอกไปดูรถน้องตั้นสุดท้ายก็วังค้างคาวรวมตัวกันนี่เอง  :meaw:






เผาหัววอร์มตับกันเรียบร้อยไปเข้างานกันครับพี่น้องชาววังค้างคาวและอิมเมอทัล  :yuush: :yuush: :yuush:

[gangmunk]

กลับที่พักและสถานที่จัดงานลงมาด้านล่างเจอเลยคู่หูคู่ฮาครับ  :in love:


 เล่นภาพรวมระหว่างรอกันไปกันมานี่แหละ

 เข้างานกันเถอะ


 จัดไปหน่อย


 ขวัญใจผมพี่เหน่งแกเริ่มจะแปลงร่างแล้วตั้งแต่หัวค่ำ  :whisper:











นี่ขนาดหัวค่ำการแสดงและพิธีการยังไม่เริ่มนะเนี่ยความมันส์รออยู่ข้างหน้าแล้ว   :oh u !: :hope my fake smile works agai

[gangmunk]

ด้านพิธีการบนเวทีมีอะไรบ้างจำไม่ได้มีรูปเดียวแค่นี้เท่านั้น  :XD:

 พลุดอกไม้ไฟจะๆเท่าที่ได้ครับ 



 ทีนี้ก็ตระเวณเดินถ่ายรูปละ กลุ่มจัน+ระยอง



 ช่างสันก็มา


 ไปเรื่อยแล้วแต่จะเจอใครละทีนี้





 วงแรกขวัญใจผมมาแล้ว พี่โป่งงงงง   :omg:










 นายอำเภอเว็ปมาแล้ว

[gangmunk]

เมื่ออารมณ์ติสกับความมันส์บังเกิดพี่เหน่งผมก็แปลงร่างจนได้ครับพี่น้อง  :eyes on fire:



โดนยุจนขึ้นได้ใครยุใครดูกันเอา




 ยาาาวววไปปปป







 เจอเพื่อน



 

[เหน่ง 100 ปี]

:TT TT: :TT TT: :TT TT: :TT TT: :TT TT:  อายขายขี้หน้า

[gangmunk]

:TT TT: :TT TT: :TT TT: :TT TT: :TT TT:  อายขายขี้หน้า

ใครบอกพี่ว่าอาย อย่างนี้เรียกว่าโคตรอายครับพี่เหน่ง ล้อเล่นครับพี่  :XD:
แบบนี้แสดงว่างานมันถึงกึ๋นพี่ ไม่หนุกไม่ถอดครับพี่น้อง :yuush: :yuush: :yuush:

[gangmunk]

มาต่อความมันกันดีกว่าในบรรยากาศกันเอง   :disappearing:



 เจอเก๋ากลุ่มแรกที่ผมได้รู้จัก


 ภาพนี้ผมชอบที่สุด มาดและอารมณ์เหลือเกินจริงๆ




 นักขี่ที่ผมยอมซูฮกให้ สุดยอดจิงๆพับผ่าซิ


 พี่ชายที่ใจดีอีกคนนึงครับ(ใครไม่ชอบผมไม่สนผมชอบพอ)

[gangmunk]

ยาาาวววปาาายยย ครับ   :want !:


 พี่ทนายป็อบเรา   :beaten:






 ผบ.สามัคคีนักขี่ก็ปลอดภัย



 พี่เอ๋เรามีแต่คนรักเนอะ



 สิดพี่เมาปลิ้นเลยนะ แถมยังจะหาสาวมาข่มขืนผมอีก  :relief:






 ท่านชายเขากลับมาแล้ว หลังไปพักผ่อนเกือบชั่วโมง  :grin:



 รอนานแล้วมาซะที

[SHIFT A( ใหญ่ )]

 :yuush: :yuush: :yuush:

[gangmunk]

ตรุษจีนปีม้าทอง เฮง เฮง เฮง ครับทุกท่าน    :have a nice day: :have a nice day: :have a nice day:
ไปไหว้ที่บ้านใหม่กับเด็กข้างบ้าน


 มันกลับมาเปลี่ยนชุดรออั่งเปาหน้าบ้านเลย

 ลีลาการขอแต๊ะเอียสุดยอดไหมครับ

 รับไปแล้วก็อวยพร มั่งมี ร่ำรวย ถ้วนหน้านะครับ


 :shout: :shout: :yuush:

[gangmunk]

ภาพงาน22ปีกับอิมเมอทัลยังไม่หมดมาต่อเรื่อยๆ  :shout:

 มันกับบทเพลงคาราบาวกันไปตามระเบียบว่าอย่างนั้น


 แม้กระทั่งท่านชายพี่เหน่งที่หมดไปแล้วไม่รู้กี่ก็อกก็ยังไหว

[gangmunk]

ต่อกันไปใหจบไปเลยกับงาน22ปี ผมหนีกลับตอนตี1ครึ่งไม่ไหวแล้วครับ เนื่องด้วยพรุ่งนี้เช้า
ต้องตะลอนลุยเที่ยวไปนอนสุราษฯ หนทางอีกไกลเหนื่อยแน่ตรรรู    :sick:









จบงานครับหมดแม็กแล้ว ค่อยมาดูการท่องเที่ยวลงใต้สุดแดนสยามกันต่อนะครับ

[gangmunk]

เช้า19/01/57 ตื่นมาสโหลสเหลตื่นมากินอาหารเช้าที่โรงแรมแล้ว 10โมงออกตัวแยกเดินทาง
ไปต่อ อ.เมืองประจวบฯ วัดเขาช่องกระจก ต้องเดินขึ้นบันไดอีกเกือบ400ขั้น   :pissed off:


 วิวจุดพักที่ศาลา


 วิวด้านบนสุดและป้ายที่ระลึก



 หอรอยพระพุทธบาท ชำรุดไปแล้ว  :sick:







หลังจากนั้นกล้องคู่ชีพของผม มันก็ไปสู่สุคตินิ่งสนิทไม่ทำงานอีกต่อไป โชคดีทีผมมีกล้องปัญญาอ่อนอยู่
ไว้สำรองใช้และอีกมีอะไรดลใจผมให้เอากล้องใส่กระเป๋าคาดเอวไว้ ช่วงชุมพรสุราษฯถนนมันสุโค่ยมากๆ
ฝากระเป๋าเปิดอุปกรณ์ถ่ายรูป ยาต่างๆที่เตรียมไว้และกุญแจบ้านอันตธาลเรียบร้อย
เซ็งเป็ดเลยคิดในใจ ฟาดเคราะห์ครับจะได้สบายใจ  :;^^: