วันนี้เสนอเรื่อง โกรธ จะทำอะไรลองใช้สติสักนิดครับ..........

ขณะที่ชายคนหนึ่งกำลังขัดล้างรถอย่า...งขะมักเขม้น ลูกชายวัย 4 ขวบ ก้มลงเก็บก้อนหินขึ้นมา แล้วบรรจงขูดขีดไปบนด้านข้างของตัวรถ พักใหญ่ต่อมา... เมื่อพ่อได้ยินเสียงครูดของหิน ก็เกิดความฉุนเฉียว โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ เขากระชากมือลูกมา ตีลงบนมือน้อย ๆ นับครั้งไม่ถ้วน โดยไม่ทันนึกว่าตนได้ถือก้อนหินก้อนที่ลูกนั้นได้นำมาขูดรถอยู่ในมือ ณ โรงพยาบาล.. นิ้วลูกชายถูกตัดออก เพราะกระดูกแตก จนหมอไม่สามารถเชื่อมต่อได้ ขณะที่พ่อเข้ามาดูลูกในห้อง ลูกมองพ่อด้วยสายตาปวดร้าว แล้วถามพ่อว่า " เมื่อไร นิ้วหนูจึงจะยาวเหมือนเดิม ? " คำถามนั้น... เหมือนคมมีดกรีดลึกลงไปในหัวใจผู้เป็นพ่อ เขารู้สึกละอายใจ รู้สึกผิด และเสียใจในการกระทำตนอย่างไม่อาจให้อภัย เขาจึงกลับไปที่รถ เตะมันสุดแรงเกิดโดยไม่ยั้งจนเหนื่อยหอบ แล้วทรุดตัวลงนั่งข้างรถอย่างเศร้าใจ สายตาพลันเหลือบไปเห็นรอยขูดขีด เขาเบิกตากว้าง ! จ้องมองคำว่า "รักพ่อ" น้ำใส ๆ เริ่มเอ่อ แล้วไหลอาบแก้ม เขาเอามือปิดหน้า ร้องไห้สะอึกสะอื้นราวกับใจจะขาด อารมณ์โกรธ มีโทษมหันต์ ปัญหาของโลกในทุกวันนี้ คือ คนบางคน.. รักรถ หวงรถ หรือสิ่งของอื่น ยิ่งกว่ารักและห่วงใยลูก หรือ เพื่อนมนุษย์ด้วยกัน จำไว้เสมอว่า..."สิ่งของมีไว้ให้ใช้ และ คนมีไว้ให้รัก" ปล.ที่ไม่ได้เอาภาพรถที่มีคำว่า "รักพ่อ" ประกอบ ก็เพราะอยากให้ผู้อ่านได้ลุ้นตอนท้าย น่ะครับ ไม่ใช่ดูภาพแล้วรู้เลย

ขอบคุณ คุณ yogy มากๆครับ เป็นเรื่องเตือนสติที่ดีมาก

thumbsup thumbsup thumbsup thumbsup thumbsup thumbsup thumbsup thumbsup thumbsup thumbsup

thumbsup thumbsup thumbsup thumbsup thumbsup thumbsup thumbsup thumbsup thumbsup thumbsup thumbsup thumbsup thumbsup

ขอบคุณสำหรับบทความดี ๆ ครับ thumbsup

lonely อารมย์ชั่ววูบ

prayขอขอบคุณสำหรับบทความดีๆที่ได้กรุณานำมาให้ชื่นใจกันเป็นประจำครับพี่ pray "สิ่งของมีไว้ให้ใช้ คนมีไว้ให้รัก" ชอบมากครับพี่ worship

ผมในฐานะพ่อคนหนึ่ง ลูกผมก็ซนเหมือนเด็กทั่วๆไป ที่บ้านวอยเปเปอร์ฉีกมันไปทั่วทั้งบ้านหลังเดิมและหลังใหม่ รถก็สนุกกับการปาหินใส่ ผมทำได้แต่เพียงสอนเขาว่าสิ่งที่ทำนั้นไม่ถูกต้อง ถ้าทำไปพ่อก็จะเสียตังค์ไปซ่อมไม่มีเงินซื้อของเล่นให้หนู ผมอยากให้คนที่เป็นพ่อแม่คิดว่า เราปั้นเขามาด้วยมือของตัวเอง แล้วเราจะทำลายเขาด้วยมือตนเองหรือ ให้คิดถึงตอนที่เขาอยู่ในท้องเราทั้งประคบประหงมเขาแค่ไหน แล้ววันที่เขาลืมตามาดูโลก เราภาคภูมิใจแค่ไหน คำถามสุดท้ายกับตัวเราเองซิว่า ทุกวันนี้สร้างอะไรตั้งมากมายเพื่อใคร???