ตนที่ได้ขี่ฮาเล่ยไนไทยมีอยู่สองประเภท
1.ประเภทแรก รวยมีฐานะดี เลยมีเงินซื้อรถได้ตามที่ต้องการ แต่วัตถุประสงค์ที่ได้มานั้นต่างกัน โดยแยกออกเป็นดังนี้
1.1 รักในในการขับขี่มอไซค์
1.2 เพือประดับบารมีและเข้าสังคม
1.3 ตามแฟชั้นและกระแสของดารานักร้อง
1.4 ซื้อเพราะมันแพง
1.5 ซื้อตามเพื่อนเพราะเพื่อนมันชวน
2.ประเภทที่สอง พอมีพอกิน แต่มีฝันที่จะได้มาซึ่ง ความฝันนั้น รักในการใช้ชีวิตแบบลูกผู้ชาย รักการผจญภัยและรักการขับขี่มอไซค์
วิธีการที่ได้มามีดังต่อไปนี้
2.1เป็นไบค์เกอร์ที่ใช้ชีวิตกับรถญี่ปุ่นมาก่อน ซึ่งมีราคาค่างวดไม่แพงมาก บวกกับการเก็บสะสมเงิน ซึ่งใช้เวลาหลายปี
เมื่อจะเปลี่ยนรถเป็นฮาร์เล่ย์ ก็ต้องขายรถญี่ปุ่นและรวมกับเงินที่เก็บสะสมได้เท่าไร ก็ซื้อรถตามวงเงินที่มีอยู่
2.2 เริ่มจากฮาร์เล่ย์รุ่นเล็กก่อนที่มีราคาไม่สูงมาก จากนั้นใช้วิธีการเดิม โดยขี่ไปขายไปและรวมกับเงินที่เก็บสะสม เพื่อเราจะสามารถขยับรุ่นไปได้เรื่อยๆ
2.3 ใช้รถยนต์ที่มีอยู่มาจัดไฟแนน์ วิธีการนี้จะมีการเสียดอกเบี้ยไม่สูงมาก แต่ในยุคนี้โชคดีที่หลายๆบริษัทมีการจัดไฟแนน์ได้ ผลประโยชน์เลยตกที่ผู้บริโภค
2.4 ตั้งวงแชร์ โดยเปียร์แชร์เอาเงินสดไปซื้อ แล้วค่อยผ่อนแชร์ วิธีการนี้ให้ใช้เฉพาะเพื่อนฝูงเท่านั้น
นี้เป็นข้อมูลบางส่วนที่สัมผัสจากเพื่อนที่มีฐานะดีและปานกลาง หวังว่าเพื่อนคงเข้าใจในการที่อยากจะได้มันมาครอบครองเพื่ออะไร แบบไหน ให้ลองถามใจตัวเองดูครับ headbang headbang headbang
เยี่ยมมากๆครับ ผมคงต้องเลือกใช้วิธีใดวิธีหนึ่ง ข้อ 2.2, 2.3, 2.4 น่าจะเป็นอะไรที่เวิร์คสุดๆ ขอบคุณครับ
แต่ถ้าถามว่าอยากได้ทำไม ตอบตรงๆเลยว่า 1. ความรู้สึกแข็งแกร่ง มีอำนาจ 2. ความรู้สึกที่แตกต่าง 3. ความรู้สึกถึงอิสระ
ซึ่งยี่ห้ออื่น รุ่นอื่น ในหัวสมองผมมันบอกว่า "มันยังไม่ใช่นะ" บางคันให้ความรู้สึกเร็วแรง แต่ความแข็งแกร่งที่ผมอยากได้มันไม่มี
ส่วนอิสระภาพผมคิดว่าคงมาพร้อมกับการไปท่องเที่ยว กับเพื่อนๆที่รู้จักมากกว่า "ซึ่งผมไม่มี"
อยากรู้จังเส้นทางของพี่ๆว่ากว่าจะได้ขี่ H-D เป็นอย่างไรบ้างอ่ะครับ (อ่าน 6646 ครั้ง)