[+][+] สังขละบุรี ที่รัก [+][+]

[โก้]

ส่วนใหญ่มีแต่รูปโดยรอบของสังขละบุรี มีรูปอื่นๆ ตามที่พักปนมาด้วยเล็กน้อย
หยุดยาวปีใหม่ ได้ไปในที่ ที่อยากไป เท่าไหร่ก็คุ้ม
แต่รอบนี้ขอไปโดยรถยนต์บ้างครับ มอเตอร์ไซค์ไม่มีแล้ว อิอิ

ไปถึงสังขละบ่ายแก่ๆ ไต่เลาะเขาไปเรื่อย
จนมาแตะสะพานมอญก็ 4 โมงกว่า รอเวลาและรอเวลา
ตะวันตกดินฝั่งหลังสะพานมอญเป็นแบบนี้




หันหน้ามาอีกฝั่งที่เป็นทางไปวัดจมน้ำ เต็มไปด้วยแพและร้านค้า
กลิ่นไอความขลังของที่นี่ยังคงอยู่ คนเยอะอาจทำให้หลายอย่างเปลี่ยน
แต่สังขละไม่เคยเปลี่ยนไป

[โก้]

ตะวันเกือบจะลับฟ้าไปแล้ว ผู้คนเดินกันพลุกพล่าน
สะพานสั่นจนแทบจะพังลงซะตอนนั้นเลย
ปัจจุบันทางการกำลังเสริมแนวรั้วข้างใต้สะพานให้แข็งแรง
โดยการเอาไม้ไผ่มาค้ายัน และเปลี่ยนพื้นสะพานที่ผุออกไปครับ



ความนิ่งเกิดจากความเคลื่อนไหวตลอดเวลาของสายน้ำ
ผมใช้เวลาอยู่บนนั้นค่อนข้างนาน เป็นพิเศษ นั่งยืนเดิน และมอง
อะไรหลายอย่างที่ผ่านมาและผ่านไป อย่างช้าๆ

[โก้]

ค่ำคืนบนสังขละบุรี ถ้ามีเวลาตั้งใจดูให้ดี
หลายอย่างเกิดขึ้นและหายไป หลายอย่างเข้ามาแทนที่
แต่บางอย่างก็ยังคงอยู่เหมือนเดิม



ผมใช้เวลาอยู่บนนั้น เรียกได้ว่าคุ้มค่าอย่างที่สุด
เท่าที่เคยเที่ยวมา อาจะเป็นเพราะว่าเราตั้งใจไป
ตั้งใจไปเที่ยว แล้วได้ไป นั่นเป็นสุขอย่างหนึ่ง

[โก้]

สะพานในความฝันของผม ที่ต้องการไปเยือนซักครั้ง
วันนี้มีโอกาสไปแล้ว อยากให้ได้เห็น ในมุมที่ผมเห็น



บุญตาอีกอย่างที่ไม่ได้อยู่ในโปรแกรม
คือนั่งเรือดูวัดจมน้ำ ก็แค่วัดจมน้ำของบางคน
แต่สำหรับผม นี่คือสิ่งที่เราศรัทธาและอยากมาตั้งนานแล้ว

[โก้]

ชีวิตริมฝั่งชาวมอญ น่าอิจฉายิ่งนัก
มีท้องน้ำให้หาปลา มีท้องฟ้าให้แหงนหน้ามอง
ยังคงไม่ต้องวุ่นวายกับรถติด ผู้คนมากมาย และความศิวิไล



ใต้สะพานกำลังเตรียมอะไหล่ ในหลายส่วน
เพื่อค้ำยันสะพานที่บางคนศรัทธา ให้ตั้งตรงและยืนหยัดต่อไป
ตราบนานเท่านาน

[โก้]

ด้วยไม้ต้นเล็กๆ เพียงหนึ่งต้น
แต่เมื่อรวมกันเป็นกลุ่มก้อน
สร้างความมั่นคงแข็งแรงให้กับหลายสิ่งได้เป็นอย่างดี



รอบที่พักล้อมรอบไปด้วยน้ำ
และถูกโอบด้วยหุบเขา
เวิ้งน้ำที่กว้างใหญ่สุดสายตา น่าเกรงขามยิ่งนัก

[cops]

มอไซด์..ไปไหนเสียล่ะโก้  number1
ภาพสวยๆทั้งน้านเลย  thumbsup

[โก้]

/// มอเตอร์ไซค์ไปเชียงใหม่แล้วครับพี่ฉ่อง ตอนนี้เกาไข่รอรถในฝันอยู่ อิอิ

ยังไงซะ เมืองไทยก็น่าเที่ยว หากรู้จักเที่ยว
แต่หากมีเวลาเที่ยว เมืองนอกก็เป็นตัวเลือกที่ดี
ที่ไม่น่าพลาดเช่นกัน



น้ำกับวิถีชีวิตของคนสังขละ คงจะแยกกันไม่ออก
กิน นอน บนแพที่เดียว ถ้าไม่คิดถึงความลำบาก
ที่นี่สบายอย่างไร้กังวล

[โก้]

ธงไทยปลิวไสว กลางลำน้ำสังขละบุรี
แอบรักคนขับเรืออยู่นิดๆ ที่ติดธงไตรรงค์ข้ามเมือง
เป็นใครก็ไม่รู้ แต่รักประเทศไทยไว้แหละดี



พุทธคยา ไม่มีเวลาขึ้นไปเที่ยว
แค่ได้เห็นจากริมน้ำก็เป็นบุญตาแล้ว

[โก้]

หนึ่งทางเข้าของโบสถ์ที่จมน้ำอยู่กลางสังขละบุรี
ให้นึกถอนหายใจและขนลุกตามกันไป ราวเดือนเมษานั่นล่ะครับ
ถึงจะได้มีโอกาสเดินชมด้วยเท้าบนพื้นดินเบื้องล่าง



หากมีโอกาสในวันข้างหน้า ผมจะมาเดินด้วยเท้า
เพื่อสัมผัสกับอะไรซักอย่าง ที่วันนั้นเกิดรู้สึกขึ้นมากระทันหัน
อย่างบอกไม่ถูก

[โก้]

วนรอบวิหารอยู่ 1 นาที ได้เห็นเพียงแค่รอบนอก
แต่สุขใจอย่างบอกไม่ถูก คุ้มแล้วล่ะที่ได้มา



ความศรัทธาของคน ถูกผูกอยู่บนยอดนั่น
นึกภาพไม่ออกเหมือนกันว่า ใครเป็นคนเริ่ม
เมื่อไหร่ ที่ไหน และยังไง

[โก้]

ผมกลับมาสังขละอีกครั้ง ในเช้าวันรุ่งขึ้น
ตีสี่ที่ออกมาจาก ป้อมปี่ คุ้มค่ากับความง่วงอย่างยิ่ง



มาแล้วความคุ้มค่าของผม ผิดถูกทางคอมโพสยังไง
ไม่ได้นึกและคิด ขอเก็บความงามก่อนที่มันจะหายไปก็พอ

[โก้]

ล้านคนมาเที่ยวแล้วได้รูปกลับไป คงเหมือนๆ กัน
แต่ผมไม่เหมือนใคร เพราะผมเพิ่งเคยมา อิอิ



เจ็ดโมงเช้าที่เฝ้ารอ เวลา 30 นาทีที่เฝ้าทนขับรถขึ้นมา
ได้ฟ้าสีทองผ่องอำไพแบบนี้ คราวหน้าจะมาอีกซักครั้ง
อยากรู้ว่า สังขละจะเปลี่ยนไปไหม

[โก้]

ถ้าเป็นคนไทย หญิงวัยนี้คงเรียกกันว่าป้า
ถ้าเป็นคนจีน คงเรียกแทนว่าอาซิ้ม
แต่นี่มอญ ให้คำจำกัดความไม่ถูก เอาเป็นว่าเรียก เจ๊ ละกัน
(แถมไม่ได้ซื้อซะด้วย เพราะดูแล้วกินไม่เป็นแน่)



ผมแน่ใจว่าไม่ใช่พระ เพราะเป็นสตรี
แต่ก็ไม่แน่ใจว่าชี หรือเปล่า??
เพราะนี่มอญ ให้คำจำกัดความไม่ถูกเหมือน เจ๊ ข้างบนนั่นล่ะ

[โก้]

เลนส์ที่ซื้อมา ดีหรือไม่ดี ก็ไม่เป็นไร
มันทำหน้าที่ตามนายมันสั่ง เท่านั้นก็พอ
ได้เท่านี้ ก็สุขที่สุดแล้ว (วู้ววว)



เขียวและเหลือง จากหน้าที่พัก ทิวสักทองรีสอร์ท
ไม่รู้จะถ่ายมาเพื่ออะไร แต่นิ้วมันกระดิกเอง
สีมันเป็นแบบนี้เมื่อตามองเห็น ก็เลยเก็บมันลงในการ์ดซะ