เคยปวดหัวมั๊ย ?

[เจ้าถนน]

'โจ' มีโรคประจำตัวคือ...ปวดหัวเป็นประจำ
แต่ว่าไม่เคยไปหาหมอเลย
เนื่องจากเขาคิดว่าเป็นเพียงแค่การปวดหัวจากการเรียนหนังสืออย่างหนักเท่านั้น
ปล่อยไว้ เดี๋ยวก็หาย

10 ปีผ่านไป……………
อาการปวดหัวก็ไม่เคยหายไป
แม้ว่าบัดนี้เขาได้ก้าวเข้าสู่วัยกลางคนแล้วก็ตาม
เขาก็ไม่คิดจะไปหาหมอ
เนื่องจาก 'โจ' คิดว่าเป็นเพียงเพราะเครียดจากการทำงาน

อีก 10 ปีต่อมา.. อาการปวดหัวก็ไม่เคยหาย
มีแต่ทวีความรุนแรงมากขึ้น
เขาจึงตัดสินใจว่าจะต้องไปหาหมอเสียที
และ หลังจากที่หมอทำการตรวจเรียบร้อย
หมอจึงได้พูดขึ้นว่า...


 
' ผมมีข่าวดี และ ข่าวร้ายครับ '

ข่าวดีก็คือ ผมสามารถรักษาอาการของคุณ ได้อย่างหายขาด

' และข่าวร้ายหล่ะครับหมอ' โจ...ถามขึ้นอย่างร้อนรน

' ข่าวร้ายก็คือว่า ผมต้องทำการตัดไข่คุณทิ้งครับ ' หมอตอบ


 
โจ...เหมือนตกอยู่ในภวังค์

' คืองี้ครับ...' หมอรีบอธิบายก่อน
' อาการของคุณ ถือว่าเป็นเคสที่หาได้ยากมากๆ
เรียกว่า 1 ใน 100 ล้าน ก็ว่าได้
ไข่ทั้ง 2 ข้างของคุณนั้นไปดันลำไส้ให้ไปกดทับเส้นปลายประสาทล่างสุดของกระดูกสันหลัง
การกดทับนี้เองทำให้คุณต้องทรมานกับการปวดหัวอย่างรุนแรงตลอด 20 ปีที่ผ่านมา...'
' ทางเดียวที่หมอจะรักษาได้ ก็คือ 'การตัดไข่ครับ' หมอสรุปสั้นๆ

แต่นั่น...ได้ทำร้ายจิตใจของโจยิ่งนัก
หมอได้ให้โอกาสเขาตัดสินใจ
อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกหดหู่ยิ่งนัก
เขาสู้อุตส่าห์มานะเรียน เพื่อให้ได้ทำงานดีๆ ไม่เคยไปเที่ยวเหลวไหล
เธค - ผับ ...ไม่รู้จัก สาวๆ ไม่เคยสน
และเมื่อได้งานแล้ว เขาก็ได้ทุ่มเทอย่างหนักเพื่อให้ก้าวหน้า และมีเงินเยอะๆ

จนมาวันนี้... เขาได้ทุกอย่างที่ต้องการ
และเขาคิดว่าถ้าได้สิ่งเหล่านี้แล้ว
ผู้หญิงมากมายก็จะเข้ามาหาอย่างไม่ต้องสงสัย
แต่ทุกสิ่งที่วาดฝัน...ก็พังทลายจากอาการปวดหัวของโจเอง

เขาได้นอนคิดอยู่หลายคืน
ถึงแม้จะเศร้าเพียงใด แต่เขาก็ไม่อยากทรมารเหมือนดั่งตกนรกอีกต่อไป
เขาไม่กล้าปรึกษาใคร เนื่องจากคิดว่าเป็นเรื่องน่าอาย
ดังนั้น..วันรุ่งขึ้นเขาจึงไปโรงพยาบาลเพื่อผ่าตัดทันที

หลังจากออกจาก ร.พ ด้วยอาการสมองปลอดโปร่งครั้งแรกในรอบ 20 ปี
แต่เขาก็รู้สึกเหมือน...ขาดบางอย่างที่สำคัญไปในชีวิต
เหมือนกลายเป็นอีกคนหนึ่ง
แต่เขาก็เข้มแข็งพอ และตัดสินใจที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่
เขาจึงเดินเข้าร้านตัดสูทที่แพงที่สุดในนิวยอร์คเพื่อเป็นการปลอบใจ และเริ่มต้นสิ่งใหม่ๆ

โจ...ได้กล่าวกับชายแก่เจ้าของร้าน หลังจากที่เดินเข้ามาต้อนรับ...

' เอ่อ ผมจะตัดสูทครับ !!' โจกล่าว..

' ได้ครับ อืมม ขนาด 44 ' เจ้าของร้านดูโดยไม่ต้องวัด

โจหัวเราะ ' ถูกแล้ว.. รู้ได้งัยเนี่ย ? '

' เปิดร้านมา 60 ปี น่ะครับ' โจลองสูท ซึ่งใส่ได้ สวย และขนาดพอดี

' ไม่สนใจ...จะลองเสื้อเชิ๊ทมั้งเหรอครับ' เจ้าของร้านถาม

' ก็ดีครับ' โจตอบ

' อืมม แขน 34 คอ 16 นิ้วครึ่ง' เจ้าของร้านดูโดยไม่ต้องวัด

โจ เริ่มชักสงสัย ' ถูกแล้ว... รู้ได้งัยเนี่ย '

' เปิดร้านมา 60 ปี น่ะครับ' เจ้าของร้านตอบ

โจลองเสื้อ ซึ่งใส่ได้สวยและขนาดพอดี

' รองเท้า...สักคู่ดีไหมครับ ?' เจ้าของร้านถาม

' ก็ดีครับ' โจตอบ

' อืมม 9 นิ้วครึ่ง' เจ้าของร้านดูโดยไม่ต้องวัด

เช่นนั้น โจรู้สึกแปลกใจมาก ' ถูกแล้ว.. รู้ได้งัยเนี่ย ? '

' เปิดร้านมา60 ปี น่ะครับ' เจ้าของร้านตอบทันควัน

โจใส่รองเท้า ซึ่งใส่ได้สวย และขนาดพอดี
ขณะที่เขาลองเดินไปทั่วร้าน  เจ้าของร้านจึงถามว่า.....

' ลองกางเกงในตัวใหม่...สักหน่อยมั้ยครับ' เจ้าของร้านถามต่อ

โจ ชะงัก และหยุดคิดสักครู่ 'ก็ดีครับ'

' อืมม ขนาด 36 พอดี'

คราวนี้โจหัวเราะก้าก 'ฮ่า เสร็จผมหล่ะ คราวนี้
' คุณผิดครับ !! ผมใส่เบอร์ 34 ตั้งแต่อายุ 18 แล้ว..'

ชายแก่ส่ายหน้า พร้อมกับพูดขึ้นว่า...

' โอ้ย !! อย่างคุณ 34 ไม่ได้หรอก.. ทรมานตาย...'
' เพราะมันจะไปรั้งไข่คุณ ไปกดลำไส้
และทำให้ไปกดทับเส้นประสาทล่างสุดของกระดูกสันหลังอีกที

คุณไม่เคยปวดหัวมั่งเลยเหรอ ..? '
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
1. บางปัญหาวิธีแก้ง่ายๆก็มี
2. อย่าตัดสินใจอะไร โดยไม่เคยหาข้อมูล

[โป้ง เฮ็ด ดี]

พูดได้คำเดียว....................กำ..

[Baantormai]

...กร๊ากกก. headbang..!!...555... headbang...แล้วไข่ของโจหล่ะ..... nana

[นัยหมู]

ก.ก.น.เป็นเหตุ

[tatumchevy]

เอ้า แล้วกัน แช่น้ำแข็งไว้รึเปล่านั่น  stupidme

[สมทบ ` Jr.]

555555555555555+

ฮาจริงๆครับท่าน

[NookiK]

ซะงั้น

สงสัยหมอกับเจ้าของร้านเป้นเพื่อนกัน

[jobza]

 thumbsup

[HD Inside]

 eyeopoping eyeopoping eyeopoping

[kclub]

       

[tao]

 

[NeNg01]

น่าจะไปตัดสูทก่อน ที่จะไปหาหมอนะ ไม่เสียไข่ด้วย

[kengk1]

ทำไงล่ะทีนี้

[เจี๊ยบ LAMLUKKA]