ของน้องๆ คนต่อไป
...เคยคุณกะแก่ครั้งนึงที่ภูเก็ต คุยกันแบบแกไม่รู้จักผมผมไม่รู้จักแก นึกๆแล้วก็ขำคนดังแบบป๋าได้ไง ทำไมผมไม่รู้จัก ตอนนั้นคิดแต่ว่า น้าแกเป็นใครว่าคุยด้วยแล้วดีจังว๊ะมีข้อคิดดีๆของการขี่และการใช่ชีวิต
ก่อนจากกันแกก็ให้นามบัตรไว้ใบนึง อ่านดูนามบัตรก็ยังมะรู้จัก จนเวลาผ่านไป จำได้ว่าเพื่อนมาชวนขี่รถไปให้กำลังใจแกที่บ้าน (ตอนนั้นด้วยสาเหตุบางประการไม่ขอพูดถึง) ผมอยู่หาดใหญ่ไม่รีรอที่จะไป
ตอนนั้นรู้จักชื่อแกแล้ว แต่ยังไม่รู้ว่าเป็นใคร แต่ด้วยความคิดว่าแกคือรุ่นใหญ่ใจดีคนนึงเอาว๊ะไปก็ไป จนปัจจุบันนี้ผมรู้จักแกแล้วทั้งชื่อเสียงและตัวตนของแก แต่แกก็ยังมะรู้จักผม แต่ผมรู้สึกดีที่ได้รู้จักแก
...รักษาสุขภาพนะครับป๋า
สวัสดีครับผมเดินทางไปหลายที่ หลายปีมานี้ผมได้โลดแล่นอยู่ในวงการ สำหรัการชื่นชอบในการขับขี่เกือบทุกภาคของประเทศผมได้ไปสำผัส และหลายครั้งที่ไปพบเพื่อนใหม่ คอเดียวกัน ต่างวัย ต่างอายุ ต่างฐานะ แต่มีรสนิยมอันเดียวกัน
และผมจะแนะนำตัวเอง ว่า ผมชื่อ ภิรมย์ครับอยู่ชุมพร คู่สนทนาก็ดูผมเป็นเพื่อนใหม่ เขาไม่รู้จักคนชื่อภิรมย์ แต่เขาจะรู้จัก ป๋าภิรมย์ ครับ มีอยู่ครั้งหนึ่งเราคุยกันที่ลานจอดรถน้องใหม่ในวงการเข้ามาพูดคุยอย่างยิมแย้ม ด้วย สไตล์ ของ ไบค์เกอร์
ประโยคแรกเขาถามว่า พี่มาจากไหนเหรอครับ ผมก็ตอบน้องรุ่นหลานไปว่า จาชุมพรครับ น้องเขาบอกว่า รู้จัก ป๋าภิรมย์ไหม ผมก็ยิ้มๆ แล้วเขาก็ถามต่อว่า งานนี้ ป๋าภิรมย์มารึป่าว ผมตั้งตัวไม่ติด ไม่ได้พูดอะไรได้ แต่ยิ้มๆ บอกน้องคนนั้นด้วยวว่า
ผมชื่อ ป๋าภิรมย์ หลายครั้งเหตุการณ์แบบนี้ที่เกิดขึ้นกับผม อย่างเชนวันก่อนผมสวมแว่นยี่ห้อ อ๊อกเล่ เจอน้องเขาที่ภูเก็ต แล้วผมก็สะดุดตา เห็นเค๊าใส่สายค้องคอแว่น ดูเท่มาก แต่ไม่คุ้น ผมอยากได้ก็ลองถามน้องเขาดูว่า ซื้อที่ไหน เขาก็บอกผมว่า
เพื่อนซื้อมาให้จาก เมกา อินเทรนเสียขนาดนั้น มิหน้าเล่าถึงไม่เคยเห็นมีขายให้เมืองไทย ก็ทักทายคุยกันไปตามภาษา อีกหลายปีต่อมา ผมไปที่ภูเก็ตอีกครั้ง เจอน้องเขาที่ ภูเก็ตไบค์วีค ที่ป่าตอง น้องเขาจำปมได้แม่น เพราะ ยังหนุ่ม รีบเดินเข้ามาทัก แล้วบอกว่า "พี่ครับ (จิงๆ หน้าจะเรียกว่า ลุง อิอิ) ผมฝากซื้อสายคล้องคอมาให้เพื่อส่งมาให้นานแล้ว" แล้วเขาก็ส่งสายคล้องคอแว่นให้ผม ถึงตอนนี้ถ้าผมออกรายการทีวีอยู่ ก็คงจะน้ำตาไหลท่วมจอด้วยความ ปลาบปลื้ม ขอบคุณน้องคนน้นครับ ชื่ออะไรหรอพี่ลืมถามชื่อ นี่เหลาะคือ มิตรภาพไร้พรมแดน อีกหลายความประทับใจ ไม่ว่าเจอกันที่ไหน เรื่องราวที่หน้าประทับใจเกิดขึ้นได้เสมอ สำหรับชาวไบค์เกอร์ อยากจะขอพูดถึง น้องคนหนึ่งที่เจอกันที่จังหวัด น่าน เมื่องาน น่าไบค์วีคครั้งแรก เขามาตามหาผมที่ชุมพรไม่เจอ ในวันแรก ที่มาถึงแต่พอวันที่สองเขามีโอกาศได้เจอผม แล้วบอกความในใจ สารภาพว่า ผมตั้งใจมาพบป๋าครับ ป๋าอยู่ตรงไหน ผมต้องหาให้เจอ ซึ้งมากและ ซึ้งสุด ๆ บอกด้วยนะครับว่าน้องชื่ออะไร หลายปีมานี้
ผมมักจะไปปากฎตามเวทีเสมอ ในฐานะประธานการจัดงานชุมพรไบค์วีคครั้งที่ 1-3 และ ครั้งที่ 6 ผมได้อะไรหลายอย่างที่ไม่เคยมี แป้นที่ผมยืนอยู่นั้น มันเป็นเหมือนเวทีๆหนึ่ง อยากจะบอกว่า ของจริงเท่านั้นที่มีแป้นให้ยืน ผมคิดว่าผมพอแล้วสำหรับประธานการจัดงานไบค์วีค คงเป็นโอกาสของน้องๆ คนต่อไป ให้เขาได้แสดงออก ให้เขาประสบความสำเร็จบนเวทีนี้อีกต่อไป โชคดี จากใจป๋าภิรมย์ ' )
ป่าภิรมย์อยู่ไหนครับ (อ่าน 7225 ครั้ง)