2
« เมื่อ: กุมภาพันธ์ 20, 2009, 05:01:36 PM »
ตามนี้เลยนะครับ(ถอดทุกเม็ด)
ดนตรีมีเหตุ
เพลงของฮาลีย์ เดวิสัน
เมื่องสองสัปดาห์ก่อน ที่อาร์ซีเอมีการจัดงานรวมพลคนใช้ฮาลีย์ (ที่บ้านเราอ่านว่าฮาเลย์)เดวิดวัน ที่ร้านตัวแทนขายรถมอเตอร์ไซค์ยี่ห้อนี้ร้านหน่งในถนนอาร์ซีเอนั่นละ(ซึ่งก็มีอยู่หลายร้าน)
แน่นอนว่า คืนนั้นอาร์ซีเอที่เคยดังอึงอวลไปด้วยเสียงดนตรี ก็กระหึ่มไปด้วยเสียงสุดอวบอ้วนของมอเตอรืไซค์ ฮาลีย์ เดวิดสัน ที่บรรดาเจ้าของเอามาเบิล มาเบินณ์นยางอวดกัน สลับกับเสียงเพลงที่ดังลั่นออกมาประกอบกับงานปาร์ตี้ที่พอได้ยินแล้วก็อดถอนใจถึงความไร้รากของงานนี้ ที่น่าจะหมายความไปถึงบรรดาผู้จัดงานปาร์ตี้ฮาลีย์ เดวิดสัน ด้วยก็คงได้
เพราะหากรู้จักกับเจ้ามอเตอร์ไซค์ยี่ห้อนี้มานาน ก็คงจะรู้ว่านี่ไม่ใช่แค่แมงกะไซค์ขี่อวดสาวหากเปรียบได้กับสัญญลักษณ์ทางวัฒนธรรมหนึ่งของอเมริกันก็ว่าได้ เหมือนกับที่ฮิพฮอพไม่ใช่แค่แนวเพลง หากเป็น "วัฒนธรรม" อีกรูปแบบหนึ่ง ซึ่งมีรูปแบบเฉพาะตัว
วัฒนธรรมฮาลีย์ เดวิดสัน ก็เช่นกัน นี่ไม่ใช่แค่รถ หากยังหมายถึงการใช้ชีวิต การแต่งกายไลฟ์สไตล์ และที่สุดแล้วบทเพลงที่ผุ้ขับฮาลีย์ เดวิดสัน เองก็มีเอกลัษณธเฉพาะตัว นับตั้งแต่ Easy Rider เผยตัวรถยี่ห้อนี้ให้โลกรู้จัก
งานเพลงคันทรีร็อก ฮาร์ดร็อก หรือเซาเธิร์นร็อก ที่สรุปง่ายๆ ว่าเป็นงานเพลงร็อกแบบอเมริกันก็คือดนตรีที่อยู่กับเสียงดังกระหึ่มของมอเตอร์ไซค์ยี่ห้อนี้มาตลอด ไม่ว่าจะเป็นเพลงของเดอะเกรตฟูลเดด, เดอะเบริ์ดส์ หรือว่าสเตพเพ็นวูล์ฟ
แต่ที่น่าตลกก็คือ กับงานปาร์ตี้ในคำคืนนั้นของสาวกฮาลียืบ้านเรา กลับกระหึ่มไปด้วยงานเพลงฮิพฮอพ และงานเพลงแดนซ์บ้านๆ ที่ถือได้ว่าทำให้เสียเกรดของรถไปเยอะ ทั้งๆที่ ในช่วงหัวคำยังได้ยินงานเพลงร็อกแบบไทยๆ อยู่แท้ๆ แม้จะไม่ใช่งานในแบบเดียวกับที่พลพรรคฮาลีย์ เดวิดสัน ในบ้านเกดของมอเตอร์ไซค์ยี่ห้อนี้ฟังกันก้ตามที แต่อย่างน้อยด้วยความเป็นร็อกที่มี
มันก้แทนภาพของผู้ชายที่พร้อมลุยไหนลุยกัน ในอารมณ์แมนๆ รักอิสระ อลอาจผ่าเผยไดในระดับหนึ่ง และกับเพลงร็อกแบบไทยๆ ที่ดูในมุมไหนมันก็ยังดูชัดเจน และเห็นรากที่เชื่อมต่อจากวัฒนธรรมฮาลีย์ เดวิดสัน แบบอเมริกันรางๆ ที่ยังไงๆ ก็ยังชัดเจนกว่า ความบันเทิงบนอานม้าเหล้กที่มาพร้อมกับเสียงเพลงฮิพฮอพ และเพลงแดนซ์บ้านๆ ที่ยังไงๆ ก็สาวไปไม่ถึงรากดั้งเดิมของม้าเหล็กพันธ์อเมริกันยี่ห้อนี้ ยกเว้นเสียแต่ว่าบรรดาศิลปินฮิพฮอพ อย่าง พี ดิดดี, ดร. เดร ยกก๊วนมาขี่ฮาลีย์ และไล่พวกสายพันธ์ร็อกโบราณออกไปจากวงการจนเหี้ยน แต่ก็ว่าไปอย่าง
แต่เมื่อทุกอย่างยังเหมือนเดิม ปาร์ตี้ฮาลีย์ เดวิดสัน ที่มาพร้อมกับเพลงฮิพฮอพและแดนซ์เถิดเทิง เลยกลายเป็นเรื่องประหลาดหากมองว่านี่คืองานปาร์ตี้ของชุมชนคนขี่ฮ่ลีย์ ที่ในที่สุดก้เป็นอีกหนึ่งตัวอย่างถึงการรับ แล้วมาปรับเปลี่ยนของบ้านเรา ที่เอาเข้าจริงๆ ก็มีแค่เรื่องเสื้อผ้า อาภรณ์ ของประดับ แต่กับการเข้าถึงตัวตนจริงๆ นั้นยังอยู่อีกไกล
นพปฎล พลศิลป์
แสดงกระทู้
