Harley Davidson Playground Forum
General Talk => Relax Talk => ข้อความที่เริ่มโดย: Jesse Ou ที่ พฤศจิกายน 30, 2009, 09:16:14 AM
-
"ก๊อกๆๆๆๆ"
เสียงเคาะประตูที่ดังผ่านแผ่นไม้มา พร้อมๆ กับเสียงที่ดูเหมือนกับเป็นคำสั่งว่า
"ตื่นนอนได้แล้วจะได้ช่วยกันทำงาน"
เด็กน้อยคนหนึ่งตื่นขึ้นมา ท่าทางงัวเงียสลึมสลือ มือจับผ้าห่มที่อยู่ปลายเตียงมาพับและตอบรับเสียงปลุกนั้น
"อืม.....ตื่นแล้ว ได้ยินแล้ว" "นี่วันหยุดนะเนี่ย" เด็กน้อยบ่นกับตัวเอง
"เดี๋ยวกินข้าวเสร็จ ไปถอนหญ้าที่ไร่นะ" พ่อสั่งขณะที่ใช้ตะเกียบคีบเนื้อปลาให้ลูกชาย
เด็กน้อยพยักหน้าตอบ และลงมือทานอาหารมื้อแรกของวัน
หลังจากทานอาหารเสร็จ เด็กน้อยเดินไปหยิบหมวกและเสื้อแขนยาวมาสวมเพื่อกันแดด แล้ววิ่งออกไป
หน้าบ้าน
กระโดดขึ้นซ้อนท้ายจักรยานโบราณสภาพเก่าโทรม บ่งบอกถึงอายุการใช้งานซึ่งมีพ่อเป็นผู้ขี่
ในระหว่างทาง เด็กน้อยคุยกับพ่อตลอด เขาป้อนคำถามที่อยากรู้
ซึ่งบางครั้งดูเหมือนกับว่าผู้เป็นพ่อจะพยายามสอดแทรกให้แง่คิดตลอด
โดยที่เด็กน้อยไม่รู้เนื้อรู้ตัว ไม่นานนักก็ถึงไร่ที่เขามีภารกิจที่จะต้องทำ
"ถอนหญ้า" ภาระกิจที่ได้รับมอบหมาย ..หญ้าเปรียบเสมือน "ศัตรูตัวฉกาจของชาวไร่"
"เดี๋ยวเจ้าถอนแปลงนี้นะ" พ่อสั่งพร้อมกับชี้นิ้วไปที่แปลงผัก
เด็กน้อยรับคำและลงมือถอนหญ้าออกจากแปลงผัก ทีละต้น ทีละต้น จนกระทั่งศัตรูตัวฉกาจของชาวไร่หาย
ไปจากแปลงผักจนหมดสิ้น
"ไปพักกินน้ำที่ใต้ต้นมะม่วงก่อน....ไป" เด็กน้อยรับคำพ่อแล้วเดินไปพัก
"กลับมาเร็วๆ นะ ยังมีอีกแปลงหนึ่ง" เสียงพ่อสั่งตามหลังเด็กน้อย
หลังจากได้พักกินน้ำ พ่อได้ส่งจอบให้เด็กน้อย พร้อมกับพูดว่า "เอ้า...เอาไปถากหญ้า"
เด็กน้อยรับจอบและตรงไปยังแปลงผักเพื่อทำภารกิจต่อ
ดูเหมือนว่าเด็กน้อยจะพึงพอใจกับการใช้จอบถากหญ้ามากกว่าการใช้มือถอน
เหตุผลก็คือ มันทำให้เขาสามารถทำงานได้รวดเร็ว ซึ่งไม่นานนักเขาก็จัดการกับศัตรูตัวฉกาจของชาวไร่
อย่างราบคาบ
หลังจากที่ภารกิจเสร็จสิ้นลง พ่อลูกก็พากันกลับบ้าน
ระหว่างทางเด็กน้อยถาม "ทำไมไม่ให้ผมใช้จอบตั้งแต่แรกล่ะ ทั้งๆ ที่ทำงานได้เร็วกว่า"
พ่อไม่ตอบ ได้แต่อมยิ้ม เก็บซ่อนคำตอบไว้เพียงผู้เดียว
ผ่านไป 1 สัปดาห์
พ่อได้พาเด็กน้อยกลับไปที่ไร่อีก สิ่งที่เด็กน้อยเห็นก็คือ
แปลงที่ใช้มือถอน บัดนี้ไม่มีหญ้าให้เขาถอนเลย แม้แต่ต้นเดียว
แต่... แปลงที่ใช้จอบถาก กลับมีต้นหญ้าปกคลุมเหมือนเดิม
"ทำไมมันเป็นอย่างนั้นล่ะ" เด็กน้อยถามด้วยความสงสัย ทั้งๆ ที่เขาได้จัดการมันหมดไปเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว
พ่อตอบ "แปลงที่เจ้าใช้มือถอนน่ะ เจ้าได้ถอนมันถึงรากถึงโคน ส่วนแปลงที่เจ้าใช้จอบถากน่ะ
เจ้าเพียงแต่ตัดเอาส่วนปลายของมันออกเท่านั้น มันยังคงมีส่วนที่ฝังลึกอยู่ในดินอีก”
“มันก็เหมือนกับปัญหาต่างๆ ที่เราพบเจอนั่นแหละ ถ้าเราแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ โดยปล่อยสาเหตุของปัญหา
ไว้ ไม่นานนักปัญหานั้นก็จะกลับมาสร้างความเดือดร้อนให้เจ้าอีก แต่ถ้าเราแก้ปัญหาที่ต้นเหตุ แม้มันจะ
ยากสักนิด แต่มันก็ทำให้ปัญหานั้นหมดไปได้"
เด็กน้อยยิ้มรับด้วยความเข้าใจ
"จงหันหน้าสู้กับปัญหา.....จัดการกับสาเหตุ.....และอย่าท้อถอย"
-
ได้แง่คิดได้สติดีๆ....ขอบคุณครับพี่อู๋ pray
-
ให้กำลังใจกันเเต่เช้า เลยพี่อู๋ heartขอบคุณคับ
-
แง้คิดดีมากเลยครับ
จะกลับไปถอนให้ถึงรากฝอยเลย heartbreaker thumbsup thumbsup
-
เมื่อคืนหนัก เดียวต้องไปถอนหน่อยแหล่ะ 55 headbang
-
เมื่อคืนหนัก เดียวต้องไปถอนหน่อยแหล่ะ 55 headbang
worship ขอบคุณครับพี่อู๋..
แต่สงสัยพี่ฉ่องจะไปถอนหญ้าแปลงน้อยใช่ป่าวพี่ ;D ;D ;D
-
thumbsup thumbsup thumbsup แง่คิดที่ดีครับ ขอบคุณครับพี่ pray
-
เมื่อคืนหนัก เดียวต้องไปถอนหน่อยแหล่ะ 55 headbang
555555 jawdrop jawdrop
-
worship worship worship
-
ขอบคุณครับพี่อู๋.. worship
-
;) thumbsup ขอบคุณครับ pray
-
ขอบคุณมากค่ะๆ
-
ขอบคุณครับเพ่อู๋ ผมจะสู้ครับ!!!!!!!
จงหันหน้าสู้กับปัญหา.....ที่โคตรเหง้าของเจ้าสาวก่อ 55555
จัดการกับสาเหตุ.....ที่เจ้าบ่าวไม่ได้รู้เรื่องด้วยเลย555555
และอย่าท้อถอยหนีแต่ง ให้เจ้าสาวม่ายขันหมาก55555555
-
ขอบคุณครับ worship worship
-
ขอบคุณครับเพ่อู๋ ผมจะสู้ครับ!!!!!!!
จงหันหน้าสู้กับปัญหา.....ที่โคตรเหง้าของเจ้าสาวก่อ 55555
จัดการกับสาเหตุ.....ที่เจ้าบ่าวไม่ได้รู้เรื่องด้วยเลย555555
และอย่าท้อถอยหนีแต่ง ให้เจ้าสาวม่ายขันหมาก55555555
55+
ลูกผู้ชายตัวจริง thumbsup thumbsup
-
thumbsup thumbsup thumbsup
-
;D ;D ;D worship worship worship ขอบคุณสำหรับแง่คิดดีๆครับพี่อู๋... pray pray pray ;D ;D ;D
-
thumbsupขอบคุณครับ thumbsup :-*
-
โดนตัวเองเข้าไปเต็มๆ เลยเรา ขอบคุณคับลูกพี่ worship pray ;D
-
โดนตัวเองเข้าไปเต็มๆ เลยเรา ขอบคุณคับลูกพี่ worship pray ;D
ก็แก้ได้แล้วไม่ใช้หรือครับลูกหมี ยินดีด้วยนะ handshake :-*
-
ไปก๊อบมาให้อ่านกันจ้า ;D
เป็นเรื่องราวของเพื่อน 2 คนที่กำลังเดินทางอยู่กลางทะเลทราย
เมื่อเดินทางถึงจุดหนึ่ง ก็เกิดการโต้เถียงกัน เพื่อนคนหนึ่งก็ตบหน้าเพื่อนอีกคนหนึ่ง
เพื่อนคนที่ถูกตบหน้า ไม่ว่าอะไรสักคำ แต่กลับเขียนข้อความไว้ที่พื้นทรายว่า
"วันนี้เพื่อนรักของฉัน ตบหน้าฉัน"
พวกเขาเดินทางกันต่อไป จนกระทั่งพบแหล่งน้ำกลางทะเลทราย
พวกเขาตัดสินใจอาบน้ำที่นั่น เพื่อนคนที่ถูกตบหน้าก็เกิดจมน้ำ
แต่ก็โชคดีที่เพื่อนอีกคนช่วยชีวิตไว้ได้
เมื่อเขาหายตกใจจากการจมน้ำ เขาก็จารึกข้อความไว้ที่ก้อนหินว่า
"วันนี้เพื่อนรักของฉัน ช่วยชีวิตฉันไว้"
เพื่อนคนที่ช่วยชีวิตเขาและตบหน้าเขารู้สึกแปลกใจในการกระทำของเขา
จึงเอ่ยปากถามว่า
"ทำไมตอนที่ฉันทำร้ายเธอ เธอเขียนลงบนพื้นทราย แต่ตอนนี้เธอเขียนลงบนหิน"
เพื่อนอีกคนยิ้มและตอบว่า
"เมื่อเพื่อนทำร้ายเรา เราควรจะเขียนลงบนทราย เพื่อให้สายลมแห่งอโหสิพัดมาและลบมันทิ้งไป
และเมื่อมีความประทับใจเกิดขึ้น เราควรจะจารึกไว้ในศิลาแห่งความทรงจำจากใจ ซึ่งสายลมจะมิอาจทำให้มันลบ"
-
...การให้อภัย...เป็นสิ่งที่ประเสริฐเสมอครับ...ความดีเป็นสิ่งที่คงทน...อย่าให้ใครเอามันไปจากเราได้ครับ...ขอบคุณพี่อู๋อีกครั้งครับ... pray worship hug
-
...การให้อภัย...เป็นสิ่งที่ประเสริฐเสมอครับ...ความดีเป็นสิ่งที่คงทน...อย่าให้ใครเอามันไปจากเราได้ครับ...ขอบคุณพี่อู๋อีกครั้งครับ... pray worship hug
555..วันนี้พี่เรามาแปลก..สงสัยต้องไปบวชพร้อมพี่โป้งแล้ว ;D ;D
-
thumbsup+++++
-
flirty flirty flirty flirty
-
จำไม่ได้ว่ามีใครเคยบอก...
การแก้แค้นที่สะใจที่สุด คือการ ให้อภัย