|| WOMEN RIDER MONTH
PLACE LIFE & KUSTOM SHOP | BANGKOK
TEXT/PHOTO WWW.HD-PLAYGROUND.COM
MODELS AE | KUNG
HDP ฉลองเดือนแห่งวันแม่ ด้วยการพาไปทำความรู้จักกับสาว ๆ ที่หลงใหลในการขับขี่สองล้อไม่แพ้ผู้ชาย ในหลากหลายแง่มุมที่หลายคนอาจคาดไม่ถึง เรื่องราวของพวกเธออาจสร้างแรงบันดาลใจให้ใครหลายคนลุกขึ้นมาทำตามความฝันของตัวเองก็เป็นได้
เริ่มต้นสัปดาห์แรกกันด้วยสองสาวสองสไตล์ จะขำ ฮา หรือบ้าบิ่นแค่ไหนโปรดติดตาม...
ชื่อ : สาวิตรี แฮนเดอสัน (กุ้ง)
อาชีพ : ครูสอนศิลปะ
รถในครอบครอง : BMW F700 GS, Iron 883 (2014)
ระยะเวลาการขับขี่ : 2013 - ปัจจุบัน
สังกัด : H.O.G
นิยามการขับขี่ : สาวสองล้อ หัวใจเสรี ขับขี่ปลอดภัย
พี่เป็นครูสอนศิลปะที่ห้าว ๆ หน่อย ทำมันทุกอย่าง ลุยทุกอย่าง แต่ก่อนขี่มอเตอร์ไซค์คันเล็ก ๆ ไปกับเพื่อน ไปนู่นไปนี่ ไปเที่ยวไปกิน ไปลุยกับเพื่อนตลอด แต่พอมาเป็นครูมันไม่มีโอกาสอย่างนี้ พี่ก็มานั่งนึกว่า โห... ทำไมชีวิตมันน่าเบื่ออย่างนี้ แล้วความคิดพี่มันไม่เหมือนชาวบ้านชาวเมืองเขา พอไปเห็นพวกฮาร์เล่ย์ขี่กันเป็นกลุ่มก็ชอบเลย รู้สึกว่าเอาละเว้ย! งานนี้ฉันไปละ! ไปก่อนเพื่อนเลย พี่ก็เลยไปถามทางบ้าน เขาบอกว่า ก็เอาสิ อยากได้ก็เอา ก็เลยไปซื้อเลยอีกอาทิตย์หนึ่งหลังจากนั้น
พี่เป็นคนรักสวยรักงาม ไม่ชอบเจ็บ พี่ต้องขี่ระวัง ไม่ประมาท คืออย่างไปกับขบวนเนี่ย เวลาเขาแซง พี่ก็จะไม่ตามเขา พี่จะดูก่อนว่าปลอดภัยมั้ย ถ้าปลอดภัยพี่ไป แต่ถ้าไม่ปลอดภัย พี่จะไม่แซง ไม่ใช่ว่าเวลาไปกับกลุ่มแล้วคุณจะตามเขาทุกอย่าง ไม่ใช่! เรากลัวเจ็บกลัวไม่สวย แต่เราก็รักการขี่มอเตอร์ไซค์ไง ขี่มอเตอร์ไซค์มันไม่เหมือนขับรถยนต์ ขี่มอเตอร์ไซค์มันจะเห็นได้มากกว่า ได้อรรถรสมากกว่า แล้วพี่เป็นคนที่ไม่ชอบซ้อน รู้สึกว่าขี่เองได้อรรถรสกว่า แต่มันจะต้องระวังว่าเวลาขี่อย่าไปตามเขามาก เพราะว่าเราต้องรู้ลิมิตของเราว่าอันไหนปลอดภัย อันไหนไม่ปลอดภัย ใครจะว่ายังไงเราไม่สน แต่เราเป็นผู้หญิงเราก็ควรที่จะระวังเนื้อระวังตัว จริงๆ แล้วไม่ว่าผู้หญิงหรือผู้ชายก็เหมือนกันพี่ว่านะ แล้วเวลาออกทริปพี่ก็ไม่อยากเป็นภาระคนอื่น ก็เลยต้องคุยกันก่อนว่าเวลาออกทริปไปเที่ยว เราก็จะบอกทุกคนว่า เฮ้ย! ขออยู่ตรงนี้นะ ระดับนี้นะ ขี่แค่นี้นะ ถ้าเกินนั้นตามไม่ทันนะ เครียดนะ อะไรอย่างเนี้ย เขาก็จะลดความเร็วลงหน่อย ถ้าเขาขี่ 180 เราขี่ 140 มันก็เครียดแล้วอ่ะ แล้วเราไปขี่ตามเขาที่ 160 - 180 เราก็ไม่ไหว เราไม่ตามละ อะไรอย่างเนี้ย เพราะฉะนั้นมันจะต้องมีการคุยกันก่อนออกทริป
พี่จะเป็นสาวห้าว จะเป็นสไตล์ Rock พี่เป็นคนไม่เหมือนชาวบ้านชาวเมืองเขา เป็นคนที่แปลก ๆ เล็บมือก็ต้องทาหลายสี เล็บเท้านี่พี่ก็ต้องทาหลายสี แต่ถึงทาเล็บแต่งตัวสวย ๆ พี่ก็ลุยได้อยู่แล้ว การขี่มอเตอร์ไซค์ของผู้หญิง หนึ่ง... ต้องสวยใช่ป่ะ สองต้องเท่ สามขับขี่ปลอดภัย
ก็มีโหลดต่ำ ท่อ Shortshot แต่งแฮนด์ แต่งเบาะ ก็สไตล์ Rock อีกนั่นแหละ แต่ตัวพี่เรียกเป็นสไตล์จิ๊กโก๋... สไตล์จิ๊กโก๋ คือเวลาขี่เวลานั่ง มันเหมือนจิ๊กโก๋ เท่ ๆ อะไรอย่างเนี้ย (หัวเราะ)
พี่เป็นคนที่อยากจะออกทริปคนเดียว คือพี่อาจจะดูหนังฝรั่งเยอะไป (หัวเราะ) พี่อยากจะไปคนเดียว อยากจะออกทริปคนเดียว แล้วมีอยู่วันหนึ่งพี่ก็... เฮ้อ! ตอนเช้าไม่รู้จะทำอะไร พี่เลยตัดสินใจเอารถออกขี่ไปอ่างทองคนเดียว แต่ปัญหาคือพี่เป็นคนหลงทางตลอด อุตส่าห์เตรียม GPS ไปแล้วก็ยังหลง โทรถามใครก็ไม่รู้เรื่อง พี่วนอยู่สามรอบตรงปทุม GPS ก็บอก Turn Left… Turn Right… อยู่นั่นอ่ะ พี่วน ๆ กว่าจะไปถึงอ่างทองก็เที่ยง ออกจากบ้านตั้งแต่ 9 โมง (หัวเราะ) คือใครอย่าได้มาถามทางพี่ พี่เป็นคนขี่รถแล้วหลงทางตลอด
แชงกรีล่า พี่จะไปแชงกรีล่าให้ได้ แต่ว่าประสบการณ์ในการขับขี่ของพี่ยังน้อย พี่ต้องเก็บเกี่ยวประสบการณ์ไปก่อน
แรก ๆ อย่าไปตามเขามากเราดูสภาพตัวเองว่าเราไหวไหม ก็คือ เหมือนกับว่าเราฝึกของเรามาก่อน พอต้องไปขี่กับคนอื่นจริง ๆ คนที่ขี่ตามเรา เขาจะสอนเราเองว่าเราผิดตรงไหน ยังไง เรียนรู้ประสบการณ์ตรงกับเขาไปก่อน แล้วไม่ต้องไปโชว์ว่าเราเก่งอะไรอย่างนี้ อย่างตัวพี่เองตอนเริ่มแรกพี่ก็บอกว่าขอไปด้วยนะ แล้วก็คอยถามว่าเรามีอะไรต้องปรับปรุงบ้าง น้องเขาก็น่ารัก คอยบอกคอยแนะนำคอยกันให้ตลอด เราต้องเรียนรู้จากประสบการณ์ตรง แต่การขับขี่สำคัญคือต้องปลอดภัย อย่าไปตามเขามาก อย่าไปตามคนอื่น ให้ดูที่ตัวเองก่อน ลิมิตตัวเองมีแค่ไหน ไหวแค่ไหน แล้วต้องดูด้วยว่ารถใหญ่เราไหวไหม ถ้ารถใหญ่เราไม่ไหว ก็ควรลดมาเป็นคันเล็กหน่อย พอขี่รถคันเล็กแล้วเราอยากจะเพิ่มก็ค่อยไปเพิ่มอีกในครั้งต่อไป... พี่เคยไปออกทริปแล้วตามเขาไม่ทัน กลับมาก็เลยอยากได้คันใหญ่กว่าเดิม แต่พอพี่มานั่งคิดตอนนี้นะ ใหญ่เล็กไม่สำคัญหรอกมันอยู่ที่ใจเรามากกว่า แล้วอยู่ที่เพื่อนร่วมทาง เราจะขับขี่อย่างไรให้ปลอดภัยและสนุกสนาน ไม่ใช่ขี่แล้วเครียด ซึ่งพี่ชอบไปแบบสนุกสนาน พี่ไม่ชอบแข่งขันความเร็ว ผู้หญิงคนไหนที่อยากออกทริปกับพี่ก็ติดต่อมาได้เลยนะ จริง ๆ พี่ตั้งกลุ่มผู้หญิงขึ้นมากลุ่มหนึ่ง ตั้งชื่อว่า “Venutians” ตอนนี้ในกลุ่มมีพี่เป็นสมาชิกคนเดียว (หัวเราะ) ใครอยากออกทริปกับพี่ก็ติดต่อมาได้เลยนะ โดยเฉพาะผู้หญิงค่ะ
ชื่อ : เอ๋ - สุภาพร ผุยราช (อายุ 37 ปี)
อาชีพ : ธุรกิจส่วนตัว
รถในครอบครอง : เริ่มต้น Sportster C 883 ปัจจุบัน Nightster
ระยะเวลาการขี่ : 2005 – ปัจจุบัน
มันเริ่มจากการเป็นคนซ้อนก่อน พอซ้อนไปงานบ่อย ๆ ก็เริ่มมองว่ามันไม่ค่อยมีผู้หญิงขี่เลยนะ ยิ่งถ้าเป็นผู้หญิงที่ไซซ์เล็ก ๆ มันไม่มี ก็เลยเริ่มคิดว่าถ้าได้ขี่คงจะดีนะ อะไรอย่างเนี้ย แต่ตอนนั้นก็ยังไม่ถึงขั้นว่าอยากซื้อมอเตอร์ไซค์เป็นของตัวเอง แต่พอมันได้จังหวะเวลา มีรถเข้ามาก็เลยลอง แล้วอีกอย่างหนึ่งพี่จุ๊บ (แฟน) เขาก็สนับสนุนให้ขี่ด้วย อันนี้สำคัญเลย (หัวเราะ) แล้วเขาก็เป็นคนสอน เป็นคนดูรถให้
จะเน้นเรื่องการย่อส่วนรถให้มันเข้ากับสรีระเราให้มากที่สุด อย่าง Nightster มันจะไม่โหลดมากเหมือนพวก 48 หรือเป็นแบบ Super Low มันก็ยังค่อนข้างสูงสำหรับตัวพี่นะ เพราะว่าพี่เป็นคนตัวเล็กไง แต่ถ้าคนอื่นก็คงปกติ ซึ่งจะมีพี่จุ๊บเป็นคนคอยดูแลเรื่องแต่งรถโดยการนำชุดหน้าของ Sportster 48 มาใส่กับเจ้า Sportster Nightster ทำให้ระดับความสูงต่ำลง ทำให้ ขี่ ง่าย ขึ้น
รถมอเตอร์ไซค์ของพี่เอ๋ ผลงานการแต่งโดยพี่จุ๊บ – ธัชพล :2009 Harley-Davidson Sportster เปลี่ยนชุดหน้าเป็นของ 48
เปลี่ยนแฮนด์เป็นของ V-Rod และตัดออกข้างละ 1 นิ้ว ท่อ Shortshots ของ Vance& Hines กรองอากาศของ Screamin’ Eagle
ขี่แบบไม่ประมาทค่ะ ทุกครั้งที่จะขี่มอเตอร์ไซค์ สติต้องมาก่อนเลย สำคัญอันดับแรก อันดับสองคืออย่าใจร้อน และสุดท้ายถ้าต้องออกทริปตอนเช้า คืนนั้นก็ต้องนอนพักผ่อนให้เยอะ ๆ เตรียมความพร้อมให้ดี ๆ ค่ะ แต่ปกติพี่ไม่ได้ขี่มอเตอร์ไซค์ในชีวิตประจำวัน จะชอบออกทริปไกล ๆ ซะมากกว่า
เป็นสไตล์ไบเกอร์ทั่วไป ปกปิดมิดชิด เซฟให้กับตัวเอง เสื้อหนัง รองเท้าบูทสไตล์เท่ ๆ หน่อย แต่ถ้าไม่ได้ขี่มอเตอร์ไซค์ก็แต่งได้หลากหลาย แนวปกติตามแฟชั่นทั่วไป
น่าจะเป็นครั้งแรกที่พี่ขี่ไปเชียงใหม่ แต่มันก็หลายปีแล้วแหละ ขี่จากกรุงเทพไปเชียงใหม่แบบยิงยาววันเดียวเลยไม่ได้แวะค้างที่ไหน มันเป็นทริปแรกที่เราออกต่างจังหวัดไกล ๆ ด้วย แล้วตอนนั้นอายุก็เพิ่ง 20 ต้น ๆ มันก็แบบ... ตื่นเต้นมาก นอนไม่หลับ คือตั้งใจจะนอนตั้งแต่ 3-4 ทุ่ม สรุปตีสองก็ยังไม่ได้หลับ ด้วยความที่ตื่นเต้น นัดกันตีห้า ตีห้าออกเลยก็ยิงยาวเลย ทริปนั้นขี่แล้วไม่รู้สึกเหนื่อยหรือรู้สึกว่ามันไกลเลย ขี่มันส์มาก ขี่แบบไม่ดูไมล์ไม่ดูอะไรเลย คิดแต่ว่าตามเขาให้ทันอย่างเดียว ด้วยความที่เราเป็นผู้หญิงคนเดียวในกลุ่ม แล้วก็เป็นการออกทริปต่างจังหวัดครั้งแรก แล้วพวกผู้ชายเขาก็จะบิดกันเร็วมาก เราก็แบบ เฮ้ย! ไม่ได้ เดี๋ยวไม่ทัน เดี๋ยวหลงทาง คือมันก็จะระแวงไปหมด ทุกสิ่งอย่าง ก็จะบิดอย่างเดียว บิดตามเขาให้ทันแค่นั้น จนมารู้ตัวอีกที พี่จุ๊บขี่มาประกบข้างแล้วทำท่าบอกให้ขี่เบา ๆ ช้า ๆ พอจอดรถพี่จุ๊บบอกว่า “นี่ยูขี่รถเร็วมากเลยรู้ไหม?” เหมือนเราก็ตื่นเต้น เราก็ไม่รู้ ตอนนั้นไม่รู้สึกหรอก ก็เลยเป็นทริปที่ประทับใจมาก แล้วคนอื่นที่เห็นเขาก็จะชอบมาถามประมาณว่าขี่มาเองเลยเหรอ อะไรอย่างเนี้ย (ยิ้ม)
ผู้หญิงไทยยังขี่มอเตอร์ไซค์กันน้อยมากนะ เพราะส่วนใหญ่ก็ยังห่วงสวย กลัวเดี๋ยวร้อน เดี๋ยวดำ เดี๋ยวหน้าไหม้ แล้วยิ่งหน้าร้อนก็ยิ่งแย่เลย กลัวหน้าขึ้นฝ้าอะไรอย่างเนี้ย ...คือขี่มอเตอร์ไซค์จริง ๆ มันไม่ร้อนหรอก พอถึงเวลาที่เราขึ้นบนหลังมอเตอร์ไซค์เราจะลืมความร้อนไปเลย เรื่องห่วงสวยก็จะลืมไปเลย เวลาขี่จริง ๆ ก็จะแบบสนุกสนานไม่ได้คิดอะไร จะชอบมีผู้หญิงมาถามว่าพี่เอ๋ขี่เหรอ? ทำไมขี่ได้? ทุกคนก็จะสงสัยมาก ผู้ชายบางคนที่ไม่เคยขี่ก็มาถามหลายคน เขาจะมาจับรถ ดูรถ เราก็จะบอกขี่ได้พี่ไม่ต้องกลัว เนี่ยหนูยังขี่ได้เลย เขาก็แบบ... จริงเหรอ? อะไรอย่างเนี้ย พี่ก็บอกเลย “ถ้าเอ๋ขี่ได้ ทุกคนขี่ได้หมด” คือไม่ต้องคิดอะไรมาก ทุกอย่างมันอยู่ที่ใจจริง ๆ
ชื่อ แซมมี่ ค่ะ คือพี่จะชอบมอเตอร์ไซค์ ไม่ว่าจะขี่จะซ้อนไปได้หมด ถ้าซ้อนก็จะเอาเขาไปด้วยเกือบทุกครั้ง ไปภูเก็ต ไปเชียงใหม่ก็จะใส่กระเป๋าไป พาไปตลอด แล้วเขาก็ดูมีความสุขมากด้วยเวลาเราเอาเขาไป
